رویائی پس از خروج از زندان اولین شعرهای خود را در ۲۲ سالگی نوشت و در مجلات آن زمان با نام مستعار «رؤیا» منتشر کرد، و همزمان به تحصیلات خود در رشته حقوق سیاسی در دانشکدهٔ حقوق دانشگاه تهران تا اخذ درجه دکترای حقوق بینالملل عمومی ادامه داد؛ و از آن پس، در وزارت دارایی به استخدام درآمد و به عنوان ذیحساب و سرپرست امور مالی در ادارات و دیگر مراکز دولتی، از جمله وزارت آب و برق، سازمان تلویزیون ملی ایران و… به کار پرداخت.
او از موسسان شرکت انتشاراتی روزن بود. رؤیایی با چند شاعر دیگر، مانیفست «اسپاسمانتالیسم» را منتشر کردند که بعدها به خلق نگرش تازه شعری با عنوان «شعر حجم» منجر شد
شعر زمان ما نام عام کتابهایی بود که آقای محمد حقوقی، به همّت انتشارات نگاه، هر فصل یکی از مجلداتِ آن را منتشر میکرد. شاعران بزرگ معاصر ایران که در این کتابها، شاخصهها و چگونگی شعرِ آنان و به تقریب همهی جوانب کار آنان را دربرگرفته بود، نیما، اخوان، شاملو، سپهری و فروغ فرخزاد، بودند. مرگ تأثّرآور و نابهنگام آقای حقوقی، باعث توقفِ این مجموعهها شد. شاید شش ماه پیش از این اتفاق غمانگیز بود که ایشان تلفنی از من خواست تا این کار را پی بگیرم. این مطلب را با مدیریت انتشارات نگاه در میان نهادم و ایشان با توافقات و تفاهمات و تعهداتی که در قبالِ مجموعههای یاد شده دارند، پذیرفتند تا برای آشنایی بیشتر شاعران جوان و دانشجویان، شاعران دیگری که در ادبیات معاصر ایران تأثیر بلامنازعی داشتهاند، مورد نقد و تحلیل و بررسی قرار گیرند. بر همین مبنا شاعرانی چون سیمین بهبهانی، نصرت رحمانی، نادرنادرپور، منوچهر آتشی، سیاوش کسرایى، سیدعلى صالحى و… که در پیوند با شاعران گروه اول بودهاند، در وهلهى اول در نقد و تحلیلى خطى و زمانى مورد بررسى قرار مىگیرند. به معنى دیگر بهجز چگونگى سرایش شعرها و زبان شعرى، درونمایه، جهانبینى و تأثیرپذیرى و تأثیرگذارى آنان، ساختار شعرى و فضاهاى ویژه و توانمندىهاى شاعرانه و ضعفهاى آنان، زمینههاى سیاسى
اجتماعى و تبیین و تشریح اشعار و دیدگاه شاعران و منتقدان و محققان در پایان کتاب مورد توجه قرار مىگیرد. طبعاً در نقد و بررسى آثار شاعران فوقالذکر، انتظار خوانندهى بیشینه خواه خلّاق آن است که نگارنده این سطور از نگره و نُرم خود و نه کپىبردارى از محقق قبلى، شاعر را در برابرِ دیدگان مخاطبان قرار دهد. بر همین مبنا، در این نوشتار، بازنمونهاى تصویرى و بوطیقاى هنجارین و وزن عروضى و موسیقى درونى شعر و سبک فرودین و میانه و فخیم و سنجهها و سمفونىهاى رنگینکمانى و عقلانیت درونى و بیرونى و کرشمهسازىهاى هنرمندانه شاعر و همچنین کهنشیوگى، میانه میانى و مدرن گونگى شاعر هم در کانون نگاهِ نگارنده قرار گرفته است:
بنابر همین مقدمات است که این کتابها به دو بخش تقسیم شدهاند.
رویائی پس از خروج از زندان اولین شعرهای خود را در ۲۲ سالگی نوشت و در مجلات آن زمان با نام مستعار «رؤیا» منتشر کرد، و همزمان به تحصیلات خود در رشته حقوق سیاسی در دانشکدهٔ حقوق دانشگاه تهران تا اخذ درجه دکترای حقوق بینالملل عمومی ادامه داد؛ و از آن پس، در وزارت دارایی به استخدام درآمد و به عنوان ذیحساب و سرپرست امور مالی در ادارات و دیگر مراکز دولتی، از جمله وزارت آب و برق، سازمان تلویزیون ملی ایران و… به کار پرداخت.
او از موسسان شرکت انتشاراتی روزن بود. رؤیایی با چند شاعر دیگر، مانیفست «اسپاسمانتالیسم» را منتشر کردند که بعدها به خلق نگرش تازه شعری با عنوان «شعر حجم» منجر شد
شعر زمان ما نام عام کتابهایی بود که آقای محمد حقوقی، به همّت انتشارات نگاه، هر فصل یکی از مجلداتِ آن را منتشر میکرد. شاعران بزرگ معاصر ایران که در این کتابها، شاخصهها و چگونگی شعرِ آنان و به تقریب همهی جوانب کار آنان را دربرگرفته بود، نیما، اخوان، شاملو، سپهری و فروغ فرخزاد، بودند. مرگ تأثّرآور و نابهنگام آقای حقوقی، باعث توقفِ این مجموعهها شد. شاید شش ماه پیش از این اتفاق غمانگیز بود که ایشان تلفنی از من خواست تا این کار را پی بگیرم. این مطلب را با مدیریت انتشارات نگاه در میان نهادم و ایشان با توافقات و تفاهمات و تعهداتی که در قبالِ مجموعههای یاد شده دارند، پذیرفتند تا برای آشنایی بیشتر شاعران جوان و دانشجویان، شاعران دیگری که در ادبیات معاصر ایران تأثیر بلامنازعی داشتهاند، مورد نقد و تحلیل و بررسی قرار گیرند. بر همین مبنا شاعرانی چون سیمین بهبهانی، نصرت رحمانی، نادرنادرپور، منوچهر آتشی، سیاوش کسرایى، سیدعلى صالحى و… که در پیوند با شاعران گروه اول بودهاند، در وهلهى اول در نقد و تحلیلى خطى و زمانى مورد بررسى قرار مىگیرند. به معنى دیگر بهجز چگونگى سرایش شعرها و زبان شعرى، درونمایه، جهانبینى و تأثیرپذیرى و تأثیرگذارى آنان، ساختار شعرى و فضاهاى ویژه و توانمندىهاى شاعرانه و ضعفهاى آنان، زمینههاى سیاسى
اجتماعى و تبیین و تشریح اشعار و دیدگاه شاعران و منتقدان و محققان در پایان کتاب مورد توجه قرار مىگیرد. طبعاً در نقد و بررسى آثار شاعران فوقالذکر، انتظار خوانندهى بیشینه خواه خلّاق آن است که نگارنده این سطور از نگره و نُرم خود و نه کپىبردارى از محقق قبلى، شاعر را در برابرِ دیدگان مخاطبان قرار دهد. بر همین مبنا، در این نوشتار، بازنمونهاى تصویرى و بوطیقاى هنجارین و وزن عروضى و موسیقى درونى شعر و سبک فرودین و میانه و فخیم و سنجهها و سمفونىهاى رنگینکمانى و عقلانیت درونى و بیرونى و کرشمهسازىهاى هنرمندانه شاعر و همچنین کهنشیوگى، میانه میانى و مدرن گونگى شاعر هم در کانون نگاهِ نگارنده قرار گرفته است:
بنابر همین مقدمات است که این کتابها به دو بخش تقسیم شدهاند.