Toneel 1

0/5 ( ratings)

'Schrijven betekent raadsels proberen op te lossen: waarom ben ik wie ik ben, waarom doe en denk ik zoals ik denk en doe. Mijn stukken zijn in zoverre autobiografisch dat het fasen zijn in een proces. Een groot deel van het genoegen stukken te schrijven is het weergeven van de paradoxale verlangens van mensen. Mijn doel als toneelschrijver is ontmoetingen te beschrijven die de figuren een kans geven om te groeien.'

Lars Norén werd in 1944 in Stockholm geboren. Zijn moeder was een domineesdochter en zijn vader, die aanvankelijk kelner was, kocht later een klein hotel in het zuiden van Zweden, in Genarp, waar Norén het grootste deel van zijn jeugd doorbracht en waar hij 12-13 jaar oud begon te schrijven. Op zijn zestiende vertrok hij naar Stockholm, verbleef na de dood van zijn moeder enkele maanden in een krankzinnigeninrichting en debuteerde op zijn twintigste als dichter met de bundel Seringen, sneeuw. Gedurende de zestiger en zeventiger jaren ontwikkelde hij zich tot een van de belangrijkste dichters van zijn generatie. In 1973 ging zijn eerste toneelstuk in première, De Vorstenlikker. Na zich opnieuw enkele jaren alleen aan de poëzie gewijd te hebben, begon hij in 1978 weer toneel te schrijven. Het laatste in deze bundel opgenomen stuk, Demonen, ging in 1984 in première.

'Ik wil de angst van de mensen niet groter maken, dat is beslist niet waar ik op uit ben. Ik ben pas tevreden als na afloop van de voorstelling iemand zegt: zo kan en mag dat met mij niet verder gaan.'

Deze bundel bevat de stukken De Vorstenlikker, De moed om te doden, Een vreselijk geluk, De nacht, de moeder van de dag, Een onderwereldse glimlach en Demonen.