„Piłat zatem zapytał lud, który się zebrał: 'Kogo mam wam ułaskawić: Jezusa Barabasza czy Jezusa zwanego Mesjaszem?'” Ten szokujący dla polskiego czytelnika cytat pochodzi z kanonicznego przekładu Nowego Testamentu na język szwedzki. Jego źródło sięga roku 1928, kiedy to Hjalmar Söderberg opublikował powieść pt. „Jezus Barabasz”, w której zawarł wyniki swoich studiów nad genezą chrześcijaństwa. Książka spotkała się z oburzeniem i potępieniem, uznano ją za bluźnierczą, za dziwactwo wybitnego pisarza. Musiało minąć ponad pół wieku, by szwedzka Komisja Biblijna przyznała Söderbergowi w jednym punkcie rację: Barabasz to nie imię, lecz przydomek. Komisja uznała, że skoro imię Jezus było w ówczesnej Palestynie popularne, mógł je nosić również uwolniony złoczyńca. Söderberg w swej powieści sformułował jednak i uzasadnił znacznie bardziej poważną hipotezę niż tylko tę, że Barabasz miał na imię Jezus...
Powieść ukazała się pierwotnie nakładem Fundacji Szwedzkiej w 2005 r. Objętość: około 23 000 słów.
Hjalmar Söderberg – wybitny szwedzki pisarz i tłumacz. Zadebiutował w 1895 r. powieścią „Zabłąkania” . W 1898 roku wydał zbiorek „Opowiastki” , zapewniając sobie miano mistrza małych form prozatorskich. Trzy jego następne powieści, „Młodość Martina Bircka” , „Doktor Glas” i „Niebłahe igraszki” , okazały się kamieniami milowymi w historii literatury szwedzkiej. W późniejszym okresie swojej twórczości zajął się tematyką religioznawczą, w tym nurcie mieści się powieść „Jezus Barabasz” . Od dwóch dekad coraz chętniej tłumaczony na świecie ze względu na piękny język i wciąż aktualną tematykę swoich utworów. Wszystkie wymienione tytuły ukazały się po polsku.
„Piłat zatem zapytał lud, który się zebrał: 'Kogo mam wam ułaskawić: Jezusa Barabasza czy Jezusa zwanego Mesjaszem?'” Ten szokujący dla polskiego czytelnika cytat pochodzi z kanonicznego przekładu Nowego Testamentu na język szwedzki. Jego źródło sięga roku 1928, kiedy to Hjalmar Söderberg opublikował powieść pt. „Jezus Barabasz”, w której zawarł wyniki swoich studiów nad genezą chrześcijaństwa. Książka spotkała się z oburzeniem i potępieniem, uznano ją za bluźnierczą, za dziwactwo wybitnego pisarza. Musiało minąć ponad pół wieku, by szwedzka Komisja Biblijna przyznała Söderbergowi w jednym punkcie rację: Barabasz to nie imię, lecz przydomek. Komisja uznała, że skoro imię Jezus było w ówczesnej Palestynie popularne, mógł je nosić również uwolniony złoczyńca. Söderberg w swej powieści sformułował jednak i uzasadnił znacznie bardziej poważną hipotezę niż tylko tę, że Barabasz miał na imię Jezus...
Powieść ukazała się pierwotnie nakładem Fundacji Szwedzkiej w 2005 r. Objętość: około 23 000 słów.
Hjalmar Söderberg – wybitny szwedzki pisarz i tłumacz. Zadebiutował w 1895 r. powieścią „Zabłąkania” . W 1898 roku wydał zbiorek „Opowiastki” , zapewniając sobie miano mistrza małych form prozatorskich. Trzy jego następne powieści, „Młodość Martina Bircka” , „Doktor Glas” i „Niebłahe igraszki” , okazały się kamieniami milowymi w historii literatury szwedzkiej. W późniejszym okresie swojej twórczości zajął się tematyką religioznawczą, w tym nurcie mieści się powieść „Jezus Barabasz” . Od dwóch dekad coraz chętniej tłumaczony na świecie ze względu na piękny język i wciąż aktualną tematykę swoich utworów. Wszystkie wymienione tytuły ukazały się po polsku.