کتاب کودک و طبیعت نمایانگر تجربیات دوران کودکی است که از تماس با طبیعت علایق و ترجیح های آنان را شکل می دهند.
در دوران حساس و سرنوشت ساز کودکی، به لحاظ ذاتی نسبت به عوامل طبیعی، اعم از زنده و بی جان، بی تفاوت نیستیم. گیاه و حشره، درخت و آبشار و تندر و باران برای ما با ساخته های دست بشر یکسان نیستند. ما نسبت به اینها واکنش داریم و چگونگی تماس ما با آنها در دوران کودکی گرایش ما به طبیعت را در بزرگسالی شکل میدهند. پیامد این تجربه میتواند از جذبه و عشق تا ترس و سیری ناپذیر و نفرت متغیر باشد.
تا کنون عمده کوشش ما در تامین آموزش محیط زیست برای بزرگسالان صرف شده است. به عبارت دیگر، دوره ای را برای علاقمند و متعهد کردن آنها نسبت به طبیعت برگزیده ایم که علایق آنها پیشاپیش کاملا شکل گرفته بوده است. در این سن به آنها تنها می توان آگاهی داد اما برای برانگیختگی بس دیر شده است. باید بیشتر توجه به تماس کودکان با طبیعت مبذول می شد. دریغ که در این امر مهم غفلت بسیار شده است.
باید توان خویش را، اگرچه دیرهنگام، اما مصروف کودکان کنیم و هرچه بیشتر امکان تجربه طبیعت در همه جا را برای آنها فراهم آوریم. این کار نیازمنددرک اهمیت فوق العاده این موضوع از جانب برنامه ریزان آموزش همگانی، ترتیبات قانونی و سازمانی برای گنجانیدن آن در برنامه های آموزشی و تامین منابع اطلاعاتی است.
کتاب کودک و طبیعت نمایانگر تجربیات دوران کودکی است که از تماس با طبیعت علایق و ترجیح های آنان را شکل می دهند.
در دوران حساس و سرنوشت ساز کودکی، به لحاظ ذاتی نسبت به عوامل طبیعی، اعم از زنده و بی جان، بی تفاوت نیستیم. گیاه و حشره، درخت و آبشار و تندر و باران برای ما با ساخته های دست بشر یکسان نیستند. ما نسبت به اینها واکنش داریم و چگونگی تماس ما با آنها در دوران کودکی گرایش ما به طبیعت را در بزرگسالی شکل میدهند. پیامد این تجربه میتواند از جذبه و عشق تا ترس و سیری ناپذیر و نفرت متغیر باشد.
تا کنون عمده کوشش ما در تامین آموزش محیط زیست برای بزرگسالان صرف شده است. به عبارت دیگر، دوره ای را برای علاقمند و متعهد کردن آنها نسبت به طبیعت برگزیده ایم که علایق آنها پیشاپیش کاملا شکل گرفته بوده است. در این سن به آنها تنها می توان آگاهی داد اما برای برانگیختگی بس دیر شده است. باید بیشتر توجه به تماس کودکان با طبیعت مبذول می شد. دریغ که در این امر مهم غفلت بسیار شده است.
باید توان خویش را، اگرچه دیرهنگام، اما مصروف کودکان کنیم و هرچه بیشتر امکان تجربه طبیعت در همه جا را برای آنها فراهم آوریم. این کار نیازمنددرک اهمیت فوق العاده این موضوع از جانب برنامه ریزان آموزش همگانی، ترتیبات قانونی و سازمانی برای گنجانیدن آن در برنامه های آموزشی و تامین منابع اطلاعاتی است.