قصه‌ی پلنگ سفید

0/5 ( ratings)

هواداران حقوق جانوران بر این باورند که ایجاد درد و رنج برای جانوران نادرست است و جانوران نباید خورده شوند، در باغ وحش‌ها اسیر و زندانی باشند، در تحقیقات دردناک، یا هر نوع تحقیقات دیگری از آن‌ها استفاده شود و خصوصاً اینکه نباید برای توسعه زندگی انسان‌ها به محیط زندگی آنان تجاوز شود. آنها معتقدند که جانوران دارای حقوق قانونی و اخلاقی معینی هستند که شامل حق آسیب و آزار ندیدن نیز می‌گردد.

بحث درباره اخلاق و رویکرد اخلاقی انسان‌ها درباره جانوران به گذشته‌های بسیار دور می‌رسد. نخستین اشاره‌ها به حقوق جانوران و رفتاری که انسان باید در برابر آن‌ها پیش گیرد تا اخلاق را رعایت کرده باشد، به یونان باستان باز می‌گردد. اگر چه جانوران حقوق ندارند، اما این نمی‌تواند دلیلی برای انسان در برخورد ناشایست با آن‌ها باشد. در عوض، ما باید با احترام با آن‌ها برخورد کنیم چون این باعث برخورد احترام‌آمیز ما با همدیگر می‌شود. برای نمونه، هنگامی که با جانور خانگی کسی برخورد بد کنیم، انگار با آن شخص برخورد ناشایست کرده‌ایم.

کتاب قصه پلنگ سفید به قلم سیدمهدی شجاعی داستان پلنگی را روایت می‌کند که از وحشی بودن خسته شده و می‌خواهد در کنار انسان‌ها به عنوان یک حیوان اهلی زندگی کند. همه پلنگ‌ها به مخالفت برخاستند. اما او رفت و با نجاری برخورد کرد. نجار به فکر سوء‌استفاده افتاد بعد از اینکه عدم صداقت نجار برای پلنگ مشخص شد به قصابی پناه برد که برایش غذا آورده بود. اما دیری نگذشت که به نیت سوء قصاب نیز پی برد و در یک اتفاق جالب پلنگ به سراغ نویسنده داستان می‌رود. از او می‌خواهد تا داستان را تغییر دهد و او را به حیات وحش بازگرداند. ولی نویسنده پایانی که در نظر دارد را برایش بازگو می‌کند…

نقاشی این کتاب را علیرضا گلدوزیان به عهده داشته است. وی تصویرگر کتاب‌های کودکان و نوجوانان سال ۱۳۵۵ در تهران به دنیا آمد. او کارشناس ارشد رشته‌ی گرافیک از دانشگاه هنر است و فعالیت حرفه‌ای خود را از سال ۱۳۷۴ با طراحی پوستر برای یک فیلم سینمایی آغاز کرده است.

گلدوزیان تا‌کنون برای آثار فراوانی در حوزه کودک و نوجوان تصویرسازی کرده است. گلدوزیان در سال ۲۰۰۲ برای تصویرگری یک کتاب جایزه baij ژاپن را دریافت کرد و در سال ۲۰۰۳ نیز قلم طلایی بلگراد را برای تصویرگری کتاب دیگری گرفت. تصویرگری او در سال ۲۰۰۴ برگزیده نمایشگاه بولونیا شد و سال ۲۰۰۵، برای دو کتاب جایزه بزرگ براتیسلاوا را گرفت.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

پلنگ سفید همه این حرف‌ها را شنید، از جا بلند شد و آرام‌آرام قدم زد. آنچه گفتم فقط برای این بود که شما هم بدانید می‌خواهم چکار بکنم. نمی‌خواستم بگویید این‌کار را بکنم یا نه. من دیگر از وحشی‌گری خسته شده‌ام و می‌خواهم بقیه عمر را در آرامش زندگی کنم. دلم نمی‌خواهد از صبح تا شب به جان جانوران دیگر بیفتم و دل ضعیف‌تر‌ها را بلرزانم. می‌خواهم رنگ محبت را ببینم و بوی مهربانی را بشنوم. این‌ها فقط میان آدم‌ها پیدا می‌شود. شنیده‌ام آن‌ها مهمان‌نواز هستند و نمی‌گذارند گرسنه بمانم. خیلی وقت است این تصمیم را گرفته‌ام…