Waarover men niet spreekt. Bezonken gedachten over postmodernisme, Europa, islam

3.2/5 ( ratings)

Wim van Rooy trekt ten aanval in een vlammende ‘J’accuse’. De heilige huisjes van Vlaanderen en Europa anno 2015 moeten eraan geloven. Met de nodige knipogen naar eigen belevenissen van vroeger en nu, hakt hij in op de evolutie van de Europese Unie, de mislukte multiculturele samenleving, de impact van de soldatengodsdienst die de islam volgens hem is en de intellectuele erfenis van mei ’68, waar hij zelf een product van is.

Net zoals de politieke elite collaboreren de mainstream media en de intellectuele klasse met instellingen en ideeën die nefast zijn voor een gezonde samenleving. De klerken zijn ons massaal aan het verraden. Er wordt volop gecapituleerd voor de vijanden van de democratische rechtsstaat en de vrije samenleving. In zijn nieuwe boek veegt Wim van Rooy dan ook de vloer aan met menig politicus, academicus en journalist.

Waarover men niet spreekt is een polemisch-biografisch getint vervolg op de bestseller De malaise van de multiculturaliteit , het boek waarvoor hij wel eens ‘de Vlaamse Paul Scheffer’ werd genoemd en waarvoor hij werd geprezen door mensen als Etienne Vermeersch, Dirk Verhofstadt, Benno Barnard en Paul Cliteur. Met Waarover men niet spreekt wordt Wim van Rooy ongetwijfeld de Vlaamse Éric Zemmour.