Joanna Bator pojechała do Japonii po raz pierwszy na początku nowego millenium jako stypendystka japońskiego ministerstwa kultury. W Kraju Kwitnącej Wiśni spędziła dwa lata. Wracała tam potem dwukrotnie, w latach 2010 i 2011. Japonia zaskoczyła ją i urzekła. Pisarka zakochała się w japońskiej estetyce i literaturze. Zrozumiała i polubiła japońską codzienność i styl życia. Plonem pierwszego pobytu był zbiór felietonów "Japoński wachlarz", a kolejnych - "Rekin z parku Yoyogi". Dzieli je długie dziesięć lat, ale stanowią całość nie tylko jako zapis japońskiej współczesności, lecz również osobistej drogi autorki - dojrzewania i rozumienia świata.
Obie książki, teraz połączone wspólnym tytułem, po raz pierwszy ukazują się jako jeden tom, tworząc niepowtarzalny, znakomity literacko reportaż o współczesnej Japonii. Jako dyptyk książka ta zamyka jedno z najważniejszych, najbardziej płodnych i niezwykle wszechstronnych doświadczeń w życiu wybitnej pisarki.
Joanna Bator pojechała do Japonii po raz pierwszy na początku nowego millenium jako stypendystka japońskiego ministerstwa kultury. W Kraju Kwitnącej Wiśni spędziła dwa lata. Wracała tam potem dwukrotnie, w latach 2010 i 2011. Japonia zaskoczyła ją i urzekła. Pisarka zakochała się w japońskiej estetyce i literaturze. Zrozumiała i polubiła japońską codzienność i styl życia. Plonem pierwszego pobytu był zbiór felietonów "Japoński wachlarz", a kolejnych - "Rekin z parku Yoyogi". Dzieli je długie dziesięć lat, ale stanowią całość nie tylko jako zapis japońskiej współczesności, lecz również osobistej drogi autorki - dojrzewania i rozumienia świata.
Obie książki, teraz połączone wspólnym tytułem, po raz pierwszy ukazują się jako jeden tom, tworząc niepowtarzalny, znakomity literacko reportaż o współczesnej Japonii. Jako dyptyk książka ta zamyka jedno z najważniejszych, najbardziej płodnych i niezwykle wszechstronnych doświadczeń w życiu wybitnej pisarki.