Opis świata nie musi wcale sięgać kosmosu. Może skupić się wokół domu, rodziny i najbliższych. Taka formuła przeniesienia życia codziennego nadaje autentyczności w poetyckim wyrazie radości lub bólu istnienia. W tomiku „Widok z okna” został przedstawiony kontemplatywny charakter wielostronności świata. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość stały się pretekstem do wędrówki, której początkiem jest rodzinny dom. Zapis zawartych tu przeżyć to indywidualny ślad autorki na Ziemi i jednocześnie ścieżka życia, zmierzająca do powtarzalności. Izabela Zubko
Opis świata nie musi wcale sięgać kosmosu. Może skupić się wokół domu, rodziny i najbliższych. Taka formuła przeniesienia życia codziennego nadaje autentyczności w poetyckim wyrazie radości lub bólu istnienia. W tomiku „Widok z okna” został przedstawiony kontemplatywny charakter wielostronności świata. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość stały się pretekstem do wędrówki, której początkiem jest rodzinny dom. Zapis zawartych tu przeżyć to indywidualny ślad autorki na Ziemi i jednocześnie ścieżka życia, zmierzająca do powtarzalności. Izabela Zubko