De dertigjarige Japanse kunsthandelaar Haru Ueno is, ondanks dat hij constant omringd wordt door vrienden en vrouwen op avondbijeenkomsten van kunstenaars en bevoorrechte intellectuelen, een eenzame man. Hij is gevoelig voor de schoonheid van objecten en tuinen, maar ook voor de stilte van bossen en het spel van schaduwen. In Kyōto laat hij een huis bouwen aan de oevers van de Kamo-rivier, dat voor zijn leven als metronoom fungeert.
Tijdens een van de avondbijeenkomsten ontmoet Haru een vreemdeling die hem emotioneel meer van streek maakt dan ooit tevoren. Maud is Frans en is op doorreis in Japan, en hij is zowel gefascineerd als verontrust door haar ongelooflijk afstandelijke en koude blik. Haru en Maud brengen tien nachten met elkaar door, waarna zij terugkeert naar Frankrijk. Als hij per toeval hoort dat ze een baby verwacht, schrijft hij haar, maar ze antwoordt dreigend: ‘Als je me probeert te zien, pleeg ik zelfmoord.’ Haru respecteert het bevel, hoewel zijn dochter Rose nu zijn dromen, zijn waarheid en waarschijnlijk de hele ziel van zijn bestaan belichaamt. Tegelijkertijd vindt hij een manier om Rose in Frankrijk te zien opgroeien. Hij maakt gebruik van de diensten van een discrete fotograaf, die hij vraagt om elk mogelijk moment van haar leven vast te leggen.
Een roman doordrenkt met de Japanse ziel in een decor van tempels, bossen en tuinen – het verhaal dat voorafging aan Een roos alleen, Barbery’s vorige roman.
De dertigjarige Japanse kunsthandelaar Haru Ueno is, ondanks dat hij constant omringd wordt door vrienden en vrouwen op avondbijeenkomsten van kunstenaars en bevoorrechte intellectuelen, een eenzame man. Hij is gevoelig voor de schoonheid van objecten en tuinen, maar ook voor de stilte van bossen en het spel van schaduwen. In Kyōto laat hij een huis bouwen aan de oevers van de Kamo-rivier, dat voor zijn leven als metronoom fungeert.
Tijdens een van de avondbijeenkomsten ontmoet Haru een vreemdeling die hem emotioneel meer van streek maakt dan ooit tevoren. Maud is Frans en is op doorreis in Japan, en hij is zowel gefascineerd als verontrust door haar ongelooflijk afstandelijke en koude blik. Haru en Maud brengen tien nachten met elkaar door, waarna zij terugkeert naar Frankrijk. Als hij per toeval hoort dat ze een baby verwacht, schrijft hij haar, maar ze antwoordt dreigend: ‘Als je me probeert te zien, pleeg ik zelfmoord.’ Haru respecteert het bevel, hoewel zijn dochter Rose nu zijn dromen, zijn waarheid en waarschijnlijk de hele ziel van zijn bestaan belichaamt. Tegelijkertijd vindt hij een manier om Rose in Frankrijk te zien opgroeien. Hij maakt gebruik van de diensten van een discrete fotograaf, die hij vraagt om elk mogelijk moment van haar leven vast te leggen.
Een roman doordrenkt met de Japanse ziel in een decor van tempels, bossen en tuinen – het verhaal dat voorafging aan Een roos alleen, Barbery’s vorige roman.