شب‌های بی‌فانوس

0/5 ( ratings)

جعفر ابراهیمی در کتاب شب‌ های بی‌ فانوس به دل داستان‌های انقلاب سفر کرده و روایتی از آن روزها را برای مخاطبان جوانش می‌گوید.
داستان‌های انقلاب تمام نشدنی‌اند و همیشه پرشور و حرارت درست مثل خودش. جعفر ابراهیمی این داستان‌ها را به خوبی می‌شناسد و قصه‌گویی برای بچه‌ها را هم خوب بلد است پس چرا آنها را برای نسل جدید روایت نکند؟ او در کتاب شب ‌ها ی بی‌ فانوس داستان دو نوجوان روستایی را می‌گوید که با رفتن به شهر، ناگهان خودشان را میان تظاهرات انقلابی پیدا می‌کنند. آنها در این داستان دو رنج را تحمل می‌کنند. یکی رنج زندگی در روستاهای زمان طاغوت که از ابتدایی‌‌ترین امکانات بی‌بهره است و همین موضوع مادر قهرمان داستان و پدر نزدیک‌ترین دوستش را از آنها می‌گیرد و دیگری مبارزه‌ای است که از دل روستا شکل می‌گیرد. با تظاهرت کوچک و کودکانه‌ و با الگوبرداری از جریانات پایتخت. اما طولی نمی‌کشد که این دو پسر پایشان به شهر هم باز می‌شود، به تظاهرات واقعی و پخش اعلامیه و یک مبارزه بزرگتر.

نثر جعفر ابرهیمی بسیار روان و جذاب است و شخصیت‌پردازی‌اش هم بر اساس جغرافیای داستان شکل گرفته است. او در روایتش تنها روی محور اصلی داستان تمرکز نمی‌کند و موضوع پیروزی انقلاب و پایان خوشش هم مورد توجه او است.