Join today and start reading your favorite books for Free!
Rate this book!
Write a review?
Libro imprescindible. Sabato lo escribió a sus 86 años presintiendo la cercanía del fin. Y vivió hasta los 100. Un libro con una mezcla perfecta entre melancolía y esperanza.
At 86, Ernesto Sabato leaves us with a testament that touched me profoundly. Although I was sceptical in the beginning, there is this one chapter, « Perhaps the end », which I felt was written for me, as if an invisible connection formed between Sabato and myself, where we shared the same worries and fears about humanity and its faith, as we are so desperate to dominate, so thirsty for power and progress, that we forget our inner humanism, our own selves.
Si querés confirmar que Sábato era un oscurantista que veneraba el dolor y creía que la única forma de crear era a través de la angustia, este es el libro. No quita que Sobre héroes y tumbas sea una de las mejores obras de la literatura latinoamericana. Pero mi dios...
Lo primero que hice depuess de leerlo, fue comprar una copia y regalársela a alguien importante para mi. Es Sabato la persona, recreando su vida y plasmando sus pensamientos ahora desde el espejo retrovisor, mas que unas memorias, es un manifiesto a lo humano.
Zguduitoare. Cuvintele de pe "patul de moarte" (avea să moară două decenii mai târziu) ale lui Ernesto Sabato în 180 de pagini. A scris cartea ca pe o confesiune dinaintea morţii, de altfel titlul e limpede: "Înainte de tăcere". Relatează şi o întâlnire cu Emil Cioran (doi admiratori fanatici ai lui Dostoievski!), unde Cioran îi spune că "Totul în lume poate fi sufocat, în afara ideii de Absolut, care va supravieţui distrugerii templelor, precum şi dispariţiei religiei de pe pământ". De asemenea...
"Con los años leí apasionadamente a los grandes escritores de todos los tiempos. He dedicado muchas horas a la lectura y siempre ha sido para mí una búsqueda febril.Nunca he sido un lector de obras completas y no me he guiado por ninguna clase de sistematización. Por el contrario, en medio de cada una de mis crisis he cambiado de rumbo, pero siempre me comporté frente a las obras supremas como si me adentrara en un texto sagrado; como si en cada oportunidad se me revelaran los hitos de un viaje
"Quando perdiamo il senso della vita che abbiamo condotto, torniamo ai luoghi nei quali ci siamo posti interrogativi angosciosi sull’esistenza."Ed è questo ciò che fa Ernesto Sabato, molto anziano e ormai solo. Ci lascia i suoi ricordi, l’esperienza della sua vita, i suoi dolori, le sue convinzioni politiche e morali, il suo incitamento a lottare per recuperare i nostri antichi valori, la nostra umanità che appare perduta, schiacciata da questa nuova realtà crudele e consumistica, sottomessa all...
Sabatov duhovni testament. Suma životnih iskustava, reminiscencije, sjećanja i prizori. Knjiga koja podražava humanost i raspiruje životvornu nadu. Kao i za još nekoliko pročitanih knjiga, opširniji osvrt će slijediti uskoro.
Hay algo de triste en saber que Sábato escribió estas paginas sabiendo que estaba al borde de la muerte, pero también hay algo maravilloso en ello. Fue muy interesante conocerlo a fondo. En este libro él se abre completamente y nos muestra todos sus defectos, y uno ante eso no puede más que sentir un profundo respeto. Se podría calificar a este libro como "memorias" pero creo que no le queda muy bien. Más que de su historia Sábato hace un llamado. Un llamado a no parar de indignarnos por como es...
En este libro conocemos de una forma un poco más real al autor, para mí es el testamento literario de un perfeccionista. Según Ernesto este libro no es para conocer sus verdades atroces debido a que estas se encuentran en sus ficciones.Me fascina la esperanza que ponía en las nuevas generaciones, el aliento que inspira a que mejoremos el mundo. Lo que más amé fue su explicación sobre su salida del mundo de la ciencia para quedarse completamente en el mundo del arte. En este libro encontramos ac...
https://booknation.ro/recenzie-inaint...
Sabato presintió que la muerte le llegaba y escribió estas maravillosas cartas donde, por última vez, hace un llamado a la juventud y les pide que no se conformen con lo establecido y se levanten a recuperar la humanidad. Es un grito a dejar a un lado la razón y reconectar con el espíritu. No conocía a Sabato y leerlo en este momento de mi vida ha sido un clavado en un alberca de letras frescas y sabrosas. ¡No podría recomendarlo más!
"Πριν το τέλος"Ενα βιβλιο μαρτυρία ,επίλογος κ πνευματική διαθήκη όπως το ονόμασε κ ο ίδιος ο Ernesto Sabato. Το βιβλιο πραγματεύεται πολλά θεματα αλλά 2 μου έδωσαν πολύ τροφή για σκέψη.Το ενα είναι ο θάνατος των οικείων μας κ ιδιαίτερα αν δεν έχουμε προλάβει να πούμε όσα θα θελαμε...Δυστυχώς αν μείνουν λογια που δεν ειπώθηκαν κ η αγάπη δεν μπορεί να εκφραστει ,τοτε οι παλιές πληγές μένουν ανοιχτές για παντα.Το άλλο θέμα είναι ο "εθνικισμός" που σύμφωνα με τoν Sabato είναι η αγάπη για την πατρίδ...
Sabato's testament, written at 86, "at the end of the road". He's 97 now and still hasn't got there.:)I didn't know he was a renowned physicist before starting his literary career or a famous surrealist painter. I met his surrealist side in El túnel and it gave me quite a headache.This is the kind of book you want to have in you own library and re-read it every now and then. Not only that I recommend it, but I would also include it on the compulsory reading list of every young man.
"Camus aveva ragione nel dire che 'c'è sempre una filosofia per la mancanza di valori'"."La sacralizzazione dell'intelligenza ci ha spinti sul bordo del precipizio, e il logos, una volta dominato il mondo, invano ha preteso di rispondere a ciò che è sostenibile solo come enigma o come pianto. Siamo arrivati all'ignoranza attraverso la ragione. In bocca a un personaggio, Virginia Woolf si domanda: 'Con quale nome dobbiamo chiamare la morte? E qual è la frase per l'amore?"."Una santa come Teresa d...
Am recitit Antes del fin, Înainte de sfîrșit pentru că am găsit în volumul postum al lui Roberto Bolaño, Between Parentheses, o recenzie nimicitoare. Într-un singur paragraf, Bolaño distruge această carte: e scrisă prost, fără vigoare, fără farmec, tern, uscat. Autorul enunță numai banalități: „Lumea e plină de tristețe, nu mai avem nici un motiv de speranță, specia umană e pe ducă”. Îmi făcusem o părere mai bună despre cartea lui Sabato după prima lectură (în 2003). Am vrut să verific și m-am p...
No soy muy dada a la lectura de escritos de carácter autobiográfico, pero este libro me ha hecho querer acercarme nuevamente a ellos. Yo, de la obra de Sabato, sólo me había atrevido a acercarme a El túnel, y, por cosas de la vida, no se me había dado la oportunidad de volverle a leer hasta que, por recomendación de un estimadísimo amigo (y, de muy buen criterio literario, lo cual puedo ya certificar), di con esta preciosidad .Añado, además, que llené el texto de banderitas porque había canti...
Ernesto Sábato encarna en esta obra(es decir, en su vida) las grandes tensiones que han desgarrado a los seres humanos a lo largo del siglo XX: la atroz desigualdad e injusticia que el capitalismo genera, el desencanto con el comunismo ante los crímenes cometidos por el totalitarismo de Stalin, el enfrentamiento entre la ciencia positiva que pretendía reducir a las personas a engranajes y el arte como redención, el temor ante la deshumanización tecnológica, el terrible vacío existencial que cara...
Sabato nos propone un "Pacto entre derrotados", en especial a los jóvenes, porque él confía en nosotros. Y nos hace un llamado a todos, nos habla directamente y sin preámbulos que, aunque caminemos en este mundo sin sentido, aunque nuestra vida pase por momentos difíciles, seamos capaces de ayudar a los demás; a los necesitados. Abandonar el individualismo y rescatar los antiguos valores que se han perdido con la devastación de la tecnología y el dinero. Olvidarnos de competir entre nosotros; de...
Jurnal, memorii, eseu? Greu de incadrat - confesiuni, cred, sau un patetic manifest catre tineri despre sensul vietii. Aseara, am recitit primele rinduri din Abbadon..., acelea in care personajul Sabato trece ca in transa, fara sa vada pe nimeni, ca si cind n-ar sti ca se afla acolo. Acelasi Sabato care marturiseste ca a vazut atitea, in aceasta mini opera cu valoare in primul rind sentimentala, dar care te lasa cu sentimentul ca a terminat de spus inainte de a incepe. Si cite as fi vrut sa stiu...